an méid seanda sraithe

Fadó fadó, i dteach beag i bhfarraige thall, bhí uimhir a haon mhinicín séimhthe ann. Bhí an bhaile ag úsáid an mhinchine speisialta seo chun stua a dhéanamh a dtugadh 'chirka' uirthi. Bhí siad ar leith mór agus bródúil, ag cosaint ioncam de phéiceanna a oibrigh in éagsúlacht le chéile. Leis an mbincine sin, rinne na baill bhaile níos mó mar chótaí, glanaí agus eileamh eile a bhí acu ag úsáid sa shaol lá nua.

Tá béim árda beatha ina chroí againn ag an gcuairt minicín séimhthe sin. Trasmitheach trí na n-aois agus mar chrann dúchais faighte ón gcás faighte. Agus an minicín sin, a raibh sí amhrán stair na ndaoine sin agus cén maith a bhí acu ag féachaint, bhí sé carthanach do gach duine sa bhaile. Ar feadh ama, nuair a athraigh an saol le hinneall nua a chinntiú agus nuair a stopadh an t-inneall séimhthe sin gan úsáid ach déanfaidh sé cinnte go leanfaidh sé suas go dtí go bhfeirfidh daoine a úsáid. Mar a choinnigh sé fanacht faoi shíor i gcónra fhuar na n-ais, ag fanacht go dtí go mbeidh duine ann a cuimhníonn.

Ag Liftéar na Nascanna den Chlár Séimh ón Ngréasán Sean

Ar ndóigh, tháinig na seannseanachtaí óg - a bhíobh fiosracha agus níor bris siad an scéal ar choinneál an mhachaire ag tarraingt tríd an gcéadúdacht - chun cabhrú leis na páistí. Mar a bheith ag fágaint, d’fhan siad uile faoi théarmaí an sean-mhachaire sin ag caint faoi mórán rud éagsúla a bhí ann timpeall na gcomhponainn corruite, ach gan cinntiúnas ar chúlannaibh slíbhíní de stofa úsáideach a raibh síolta curtha isteach i dtapaidh a bhíodh rudaí brónnta roimhe sin. Thug na paisnéirí go hiomlán bealach thar na páistí mar a dhéanfaidís an t-ordóg agus é a úsáid, ionas gur féidir leo glacadh leis ar a gcuid féin. Chonaic na páistí faoi shuile na n-iarann agus ag breathnú i gcásamh, agus nuair a chuir a máthair bóthar ar an gcóta, cuireadh an chumhacht spraoi agus tuairim phréacháin dúinn trí imeartha.

Thóg na páistí eolas faoi an mhuineál séimhseachta shine agus d’fhéadfá a rá go raibh siad bródúil. Tabharfadh siad ar aghaidh é sin féin a chur isteach i bhfeidhm! D’fhéadfá a rá go raibh sé ag imirt le hiomlán éagsúla, dathanna agus prionta. Gach uair, ba é an toradh sin go bhriainn siad gach cineál cúlra nua de chuid earraí agus cobair nach raibh aon duine sa phobal riamh acu ar cheann. Leis an mhuineál sine, thosaigh siad a gcumas a fheabhsú trí smaointe a chur i bhfeidhm i bhfeiniúlacht.

Ag Athbheochan an Ealaíon Chaillte na nGéarchléireach leis an gClár Séimh Sean

Tá na páistí ag feabhsú níos mó ag tabhairt faoi réamhréiteachta ag cur suas agus síos tríd scagaire le lámha acu... níorbh fhéidir leo fanacht bródúil faoi. Thosaigh siad teacht le daoine sa bhaile agus comharsana timpeall orthu conas an muineál séimhseachta shine úsáideamh atá acu níos déanaí foghlama. Tosaigh siad a chairde a múinín conas cruthanna agus patrúin éagsúla a dhéanamh, thug siad cultúr na n-earraí seo ar fud an phobail. Bhí gach duine ag iarraidh páirt a ghlacadh ann, bhí tuiscint mhór againn faoi láithreacht an scile arbh é sin.
An Scéal Sionrach don Chlár Séimh Sean

Níorbh fhada go leor ina dhiaidh sin nuair thosaigh scéal faoi an mheicín chrua sine a labhairt isteach agus amach ar fud a phobal. Thosaigh sé a fheiceáil mar ní níos mó ná méicín sine amháin, mar chomhartha ar an stair agus an cultúr atá beo sa phobal seo. Bhí brón na gcóitseálaithe ar a gcumas féitheamh agus ar na míreanna deas a bhí acu i gcéin a chruthú. Ach san fhoirmeamh sábháid siad traidisiún ar bronnacht éadrom.
Ag Cosaint an Fhástaithe leis an mBailiúchán arís den Chlár Séimh Sean

Is dócha gur eol don phobal na n-uisce go raibh an méicín faoi théama agus go bhiodh sí a chinntiú suas. Choinnigh siad an tine go maith agus go minic chun cinntiú go dtabharfaidh sí ar aghaidh le blianta i ndiaidh sin. Ba chóir go mbeadh an talamh neamh-chuirte ar fáil do gach gcéim níos déanaí a mhaireachtáil, agus chun go mbeadh a n-úinéirí cuimhnigh ar chén chomh tábhachtach ba í nuair a bheadh siad ag léamh faoi stair na n-uisce faoi sholas dorcha.